maandag 20 mei 2013

Kleine zonnedauw

Op de kalender stond 'zonnedauw'. Tijd om poolshoogte te nemen. En hoewel de lente laat was, lijkt het erop dat niet alles twee weken opschuift maar dat het hele menu in één keer wordt opgediend. Alles is er ineens. Dit is kleine zonnedauw (Drosera intermedia). De plantjes waren 1-2 centimeter hoog.


Het zijn kleine rozetjes. Eerst heb ik ze van zij proberen te fotograferen met verschillende diafragma's. Je ziet dan ook de rommelige bodem en achtergrond. Al heb ik met een pincet heel wat ontsierend spul weggeplukt, het resultaat vond ik niet echt mooi. Als je ze van boven fotografeert blijft dat allemaal buiten beeld. Dit is dezelfde foto als hierboven trouwens...

Toen ik er genoeg van had en wegliep, kwamen er twee kinderen aan. Die vroegen wat ik aan het fotograferen was. Vleesetende planten zijn natuurlijk wel spectaculair. Hoop niet dat ze teleurgesteld waren toen ze de piepkleine plantjes zagen. Veel vlees zat er nog niet in (gelukkig ;-))

zondag 12 mei 2013

Bèèèèh....

Omdat we langs een veld met lammetjes kwamen en ik mijn camera toch bij me had, moest ik even wat foto's maken. Tijd om te wachten tot ze iets 'leuks' gingen doen was er niet - althans, die gaf ik mezelf niet. Het is wel de moeite waard om dat nog eens te proberen. De foto's komen erg wollig uit de camera!

Beetje flaneren voor de fotograaf.

Waarom lopen dieren toch altijd weg als je een foto van ze wilt maken?


Dit lijkt er meer op, al moet ik wel op de sluitertijd letten. Met mos en bloemen is dat makkelijker.

Het ging op een holletje naar ma die hier wel erg veel poten lijkt te hebben.


Helemaal fout natuurlijk dat er geen ruimte aan de rechterkant is en de lammetjes onscherp... Maar dit schaap heeft zo'n mooie kop - die mag er ook bij. Er kwam net een hond aan en ze is op haar hoede.

Voor een goede of bijzondere foto moet je vaak je best doen - dat is mijn ervaring tenminste. Het zou leuk zijn om springende lammetjes te fotograferen of een serie portretten. Misschien iets voor volgend jaar...

zaterdag 4 mei 2013

Kievitsbloemen


In de Hortus bloeien kievitsbloemen (Fritillaria meleagris). Vorige week heb ik daar een tijdje op zitten zwoegen en zwoegen was het. Het waaide, en hoewel ik dacht dat er wel wat goeds tussen zat ging thuis bijna alles in de prullenbak. Uit de hand fotograferen is ook weer wennen en dan ineens van die grote bungelende bloemen.... Vandaag was het gelukkig prachtig én rustig weer en met wat ik had opgestoken van de mislukkingen van vorige week was ik vastbesloten om er iets moois van te maken. 


Dit is een foto van vorige week toen het ook nog even regende. Daar hoopte ik eigenlijk op: regen en dan een zonnetje - maar dan zonder wind. Hier zie je wat licht in een foto doet - of niet doet!

Het mooist vind ik ze toch met een beetje tegenlicht.


De eerste foto is van vorige week, de enige die er echt uitsprong. Vandaag wilde ik ze daarom vanuit een laag standpunt fotograferen, tussen de andere bloemen door. Er groeit veel gras tussen en zo te zien heeft hier iets voor de lens gezeten. Het geel is van sleutelbloemen.


Dit was meer de bedoeling. Dit op een bedauwde ochtend... dat zou helemaal geweldig zijn.

Er groeien witte en paarse bloemen en ook deze met een streepje. Een variatie op de witte?


Een plant doet er acht jaar over om in bloei te komen (Wikipedia), maar dan heb je ook wat.


Vooral met deze laatste foto ben ik blij. Hij doet denken aan een vakantie van vroeger in Oostenrijk. In mijn herinnering zaten we in een veld vol wilde bloemen ergens op een Alp.

Zo, wat betreft de kievitsbloemen ben ik eerst weer rustig :-) Op naar het volgende project!